Thuis

En sommige reizen lijken in de verste verte niet op vakantie, die lijken verdomd veel op heel hard werken, zoals mijn vlucht naar Dallas bv waar we ruim 2,5 uur vertraging hadden: passagiers er in, pax. er weer uit, en er weer in... En toen nog een vliegtuig vol met veeleisende, oude, stinkende, niet Engels sprekende, bijna doodgaande passagiers, dan ben ik weer zo blij als ik weer thuis ben! Waar ik lekker naar m’n vriendinnetje Anna en haar prachtige baby Miene kan, met m’n moeder naar de Parade, heerlijk kan gaan zeilen met Puck in Friesland, eten met m’n vader ,over de grachten van Amsterdam kan fietsen (al dan niet met Mette in de bak voorop), eten met vriendinnetjes en tot heel laat in de kroeg hangen.
Vervolgens met een enorme kater op en neer naar Londen en dan nog door naar Aberdeen is ook zeker geen pretje, maar ja, dat was voornamelijk m'n eigen schuld...
Maar een dagje over in Aberdeen is zeker niet verkeerd, vooral niet als het erg mooi weer is en je lekker op het strand kan wandelen en ook met je collega’s gezellig kan eten en een wijntje drinken én heel lang kan uitslapen! (Jammer dat je niet mee was Pap).