Quelle aventure

De afgelopen tijd veel in Europa gevlogen, niet veel spannends, wel een lekker ontspannen dagje aan het strand bij Rome en een dagje in het park en op de boot in Göteborg en veel gezelligheid in de kroeg op diverse bestemmingen of gewoon om de hoek in sfeervol oranje, helaas moest ik wel na elke wedstrijd van NL erg vroeg uit de veren. Maar na de wedstrijd van dinsdag zou ik woensdag lekker vrij zijn. Ik zou wel het begin missen want ik moest nog even een Parijs op en neer doen, maar zou dan snel naar huis crossen om me bij jarige vriendin Sanne in het voetbal gedruis te storten. Maar het liep allemaal anders...
Flexibiliteit is een vaak genoemd woord bij de KLM want je weet nooit wat er gebeurt. Ik mocht bij de start in Parijs in de cockpit zitten (nee het was echt niet mijn schuld), alles verliep voorspoedig, we gingen lekker optijd weg zodat we nog de wedstrijd konden zien tot dat er een lampje ging branden. En dat lampje betekende uiteindelijk dat alle passagiers over zijn gezet naar het vliegtuig wat een uur later vertrok (dat paste allemaal gelukkig) en achteraf bleek dat wij daar ook in hadden moeten zitten. Want de hydrolische pomp was kapot, kon niet gemaakt worden, de volgende ochtend zou er een nieuwe komen (waarschijnlijk). Dus wij moesten met z’n zevenen de nacht in Parijs doorbrengen. Uniek voor KLM crew aangezien wij daar nooit slapen en dus ook geen vast hotel hebben. Uiteindelijk, na veel wachten, bellen, fotosessies, paar minuten Frans voetbal kijken, borrel drinken in het Hilton, een paar uur verder, wedstrijd smsjes, veel lachen en 5 bus ritjes later hadden we een bed in een ander hotel en hadden we een nog erg gezellige crew borrel.
Vanochtend als passagier terug gevlogen naar Amsterdam Het leven zit vol met verrassingen.