The Tehran experience

Zondag middag voor mijn eerste tripje naar Teheran vertrokken. De vlucht was druk en best zwaar, vooral aangezien ik de avond daarvoor een iets te gezellig feestje had. Maar de mensen waren super vriendelijk en dankbaar dus moe maar voldaan kwam ik aan in Iran. Voordat we van boord konden moesten wij als crew eerst een lange zwarte 'jas' over ons uniform en natuurlijk een hoofddoekje om. De 'crew verdieping' in het hotel is de enige plek waar die hoofddoek af mag. De rest van de crew was dan ook niet erg te porren om die verdieping te verlaten en wilde niets liever dan de volgende dag zich voor een dvd sessie in de crew room nestelen. Gelukkig heb ik de mannen uit de cockpit zo ver weten te krijgen dat zij wel mee op pad wilden. Dus na een nacht van wederom te weinig slaap ben ik met de 2 mannen naar het Niavaran paleis geweest (een van de weinigen die zij nog niet gezien hadden). Dit paleizen complex was van de laatste Sjah van Iran: Mohammad Reza Pahlavi en bestaat uit twee paleizen waarvan een vol pracht en praal, veel spiegeltjes en andere glimmers. Daarnaast was er nog een museum waar een bizar allegaartje van kunst hing, van Chagall tot Dali en van Picasso tot Warhol.
Daarna zijn we nog een kijkje gaan nemen bij het huis van Khomeini, wat opzicht niet zo veel voorstelde. De aparte ingang, met metalen 'gevangenis deur' voor vrouwen was indrukwekkender. Daarna nog naar wat winkels geweest en ergens wat gegeten. Erg leuk om de sfeer in dit land te proeven, een sfeer die overigens echt prima is, in tegenstelling tot wat veel mensen misschien denken.
Al met al dus een ervaring die zeker voor herhaling vatbaar is want volgensmij valt er nog heel moois in dit land te zien en ik heb meerdere malen gehoord dat een hoofddoekje me enig staat ;-)